Wednesday, April 20, 2011

වැවක් හා මානව හදක්


මා මිනිසෙක් - නුඹ වැවක් වුව ද
අපි කතා කරමු ද අපි අපි ගැන

හිස්තැනක් ඇත මහද
ඈ රැඳී සිට ගිය තැන
ඈ සිටි හැඩයට ම ගැඹුරට ම හෑරුන

නිල් දිය අස්වැන්න පුරවා ර‍ඳෝගෙන
සුදු පෙන රැළිති නංවා සිනාසෙන
නුඹ ද හිස්තැනකි - හිඩැසකි
මහපොලොව මත නිර්මිත
Posted by at

No comments:

Post a Comment

Subscribe to: Post Comments (Atom)